UN CUT ขอโทษครับฟ้า 18 เป็นคุณมาโดยตลอด
UN CUT ขอโทษครับฟ้า 18 เป็นคุณมาโดยตลอด “ ฉันจะลบรอยมันให้ ” ตาคมฉายแววร้ายกาจออกมาจนฟ้าฝนอยากขยับตัวหนี “ ฉันจะทำให้นายสะอาดเลยจินเป่า ” สิ้นเสียงนั้น เสื้อผ้าที่อยู่บนเรือนร่างของฟ้าฝนก็ถูกถอดออกแล้วโยนไปด้านล่างโซฟา คนทำไม่ได้สนใจว่ามันจะขาดหรือไปอยู่มุมไหนของห้อง มาเฟียตัวร้ายปรายตามองกายขาวนวลที่ไร้ตำหนิอย่างพึงพอใจ เขาจับร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะยืนตรงหน้า จ่อส่วนสำคัญเข้าที่ปากอิ่มทันที “ เคยใช้ปากให้มันด้วยนี่ ทั้งๆ ที่ปากนี้เป็นของฉัน ” เขาว่า ก่อนจะไล้ส่วนปลายยอดที่ปากล่าง ฟ้าฝนได้แต่กลั้นสะอื้น เขารู้สึกไร้ค่า ไม่ว่ากับใครก็โดนบังคับเสมอ “ ผมขอโทษ ” เสียงหวานพร่ำบอกคำนี้ที่ร่างสูงไม่คิดจะรับมัน “ ฉันจะอภัย ก็ต่อเมื่อนายลบรอยของมันจากปากนายซะ ” “....” “ ทำสิ ” กายใหญ่ดันชิดปากอิ่มอีกครั้ง ฟ้าฝนสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะค่อยๆ อ้ารับส่วนร้อนขั้นเข้ามา ลึกลงเรื่อยๆ จนถึงลำคอ ความคับแน่นในโพรงปากทำให้ร่างบางต้องเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อสูดลมหายใจ ขนาดและความยาวที่แสนคุ้นชินเพราะปรนนิบัติให้มาเป็นปีทำให้ฟ้าฝนไม่นึกรังเกียจหรือรู้สึกเส