เมียทาส : ไม่ได้เมีย ไม่ทำงาน
AU: เมียทาส
Pairing : สิงเหนือ x ควินน์
Rate : 18+
*ไม่ได้เมีย ไม่ทำงาน
(ใครยังไม่เคยอ่านเมียทาสรบกวนไปอ่านเนื้อหาก่อนนะคะ และนี่ไม่ใช่ตอนพิเศษแต่เป็นเซอร์ไพร์สขอบคุณแฟนคลับที่รักนิยาย ลิงก์ลงในทวิตและแฟนเพจเท่านั้น)
----------------
"วันนี้อากาศร้อนจัง"
ควินน์เดินเข้าห้องพักพร้อมสะบัดเสื้อนักศึกษาไปมาเพื่อระบายความร้อนให้กับร่างกาย ผิวขาวๆ ขึ้นสีแดงจากความแรงของแดดที่ต้องเผชิญตอนเดินกลับห้อง หนุ่มลูกครึ่งแทบอยากจะวิ่งเข้าห้องน้ำไปแช่อ่างเสียเดี๋ยวนั้นแต่ติดว่าห้องที่เขาอยู่มันมีแค่ฝักบัวง่อยๆ นี่สิ
ทำไมคุณชายควินน์ถึงได้น่าสงสารแบบนี้นะ
คิดแล้วก็เวทนาตัวเอง
"นิ่งงงงงงงงงงงง"
เสียงใสยานคางอย่างอ่อนแรงเรียกหาคนรักที่ตั้งแต่เข้าห้องมาก็ยังไม่เห็นหน้า ปกติคนเย็นชามักจะตัวติดกับเขาแบบปาท่องโก๋ เป็นแฝดสยามที่ห่างกันไม่ได้ แต่ด้วยวันนี้โปรเจ็คจบที่เร่งรัดทำให้เจ้าตัวปลีกเวลาแค่ปั่นจักรยานไปส่งได้ที่หน้าคณะเท่านั้นก่อนกลับมาทำงานต่อ
แม้ในตอนแรกจะถูกสั่งว่าให้โทรหาถ้าจะกลับก็เถอะ แต่ควินน์ก็ห่วงนี่นา กลัวแฟนตัวเองน็อคตายกลางอากาศตอนไปรับกัน แบบนั้นเขาจะไปหาผัวโฉดๆ แบบนี้ได้จากที่ไหนอีกล่ะ แบบไอ้นิ่งนี่พันคนจะเจอสักหนึ่งหรือเปล่ายังไม่รู้เลย ลิมิเต็ดอิดิชั่น!
ควินน์มองซ้ายมองขวาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของแฟยตัวเอง ร่างเล็กตัดสินใจเข้าไปในห้องนอนเผื่อสิงห์เหนือจะหลับอยู่ในนั้น ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปเขาก็ต้องผงะกับกองกระดาษที่วางอยู่เกลื่อนกลาด บนพื้นยังมีโน๊ตบุ๊คที่เปิดค้างไว้และหนังสือซึ่งเอามาประกอบเนื้อหาอีกหลายเล่มวางอย่างระเกะระกะ ร่างแกร่งของคนที่เขาเรียกมาตลอดว่าไอ้ผัวโหดนอนฟุบหน้าอยู่ข้างเตียง หน้าหล่อคมคายดูเหนื่อนล้าเต็มทนจนเขาเองยังสงสาร
เก่งแค่ไหนก็ตายเพราะงาน เฮ้อ!!!
คนตัวขาวถอนหายใจแล้วค่อยๆ ย่องเข้าไปหาคนรัก พยายามไม่แตะต้องกระดาษที่วางอยู่บนพื้นเพราะไม่รู้ว่าสิงห์เหนือต้องใช้แผ่นไหนบ้าง บางทีอาจจะวางไว้เพราะมันสำคัญ การที่เข้าไปยุ่มย่ามอาจทำให้งานของแฟนลำบากขึ้นก็ได้ มือบางแตะเข้าที่หน้าผากของคนหลับ สัมผัสอุ่นๆ ไม่ถึงกับร้อนทำควินน์วางใจว่าแฟนหนุ่มก่อนสร้างของตนไม่ได้เป็นไข้แน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นขอบตาดำๆ ที่เห็นก็ทำให้เขาไม่กล้าปลุก แอบยิ้มเล็กน้อยยามได้นั่งจ้องคนที่แข็งแรงและคอยปกป้องเขามาเสมอ มีไม่บ่อยที่สิงห์เหนือจะดูน่าสงสาร คนเย็นชาหน้าตายที่พูดน้อยของควินน์ไม่ชอบให้ใครเห็นว่าตัวเองอ่อนแอ
"มีอะไรก็ไม่ยอมให้ช่วย ไอ้ผัวบ้า"
ปากก็ด่าไปอย่างนั้นแต่หน้าใสก้มลงไปหอมแก้มของคนตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว ควินน์ยังคงมองหน้าหล่อๆ นั้นอีกหลายนาทีก่อนผละออกทำท่าจะลุกไปอาบน้ำตามที่ตั้งใจแต่แรก
หากแต่ยังไม่ทันจะถอยห่างไปได้ไกลเอวบางก็ถูกกอดรัดเสียก่อน
"ลักหลับกูแล้วจะหนีเหรอ?"
เสียงทุ้มเข้มดังจากข้างหลังทำคนน่ารักตกใจ ควินน์หันไปมองตาโตจนโดนสิงห์เหนืองับปลายจมูกด้วยความมันเขี้ยว
"นิ่ง นี่แกล้งหลับเหรอ!" เสียงหวานว่าอย่างไม่พอใจ
"เปล่า"
"เปล่าได้ยังไง คนหลับที่ไหนลุกมากอดได้แบบนี้"
"เมื่อกี้พักสายตา"
ต่างกันเหรอ มันไม่ใช่แกล้งหลับตรงไหนไอ้นิ่ง!!!
ควินน์พองแก้ม ตีแขนแข็งแรงด้วยความงอน เขาได้ยินเสียงคนข้างหลังหัวเราะหึๆ ในลำคอ ความสงสารเมื่อครู่หายไปแทนที่ด้วยความหมั่นไส้แทน
"ปล่อยเลย จะไปอาบน้ำแล้ว ตัวควินน์มีแต่เหงื่อ"
"ไม่ได้เหม็น"
"นิ่ง ไม่เหม็นแต่เหนียวตัว"
"กูชอบ"
"ชอบอะไร?"
"เหงื่อมึง"
"...."
"ดมแล้วมีอารมณ์"
ควินน์อ้าปากค้างอยากจะเอาเท้าขึ้นมาก่ายหน้าผาก เขาเริ่มหนักใจกับความโรคจิตที่คนโหดเป็น คิดได้ยังไงดมเหงื่อคนแล้วของขึ้น เขารึเหม็นตัวเองจะตาย มันต้องบ้าไปแล้ว หื่นไม่เข้าเรื่อง!
"ทำงานจนเพี้ยนแน่ๆ เลย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะนิ่ง ไม่เล่นแล้ว"
คนโดนกอดพยายามขืนตัวเองออกจากวงแขนแกร่งแต่ไม่ว่าจะดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุดสักที ซ้ำซอกคอยังโดนจู่โจมด้วยปากหนาที่พรมจูบไม่หยุด สิงห์เหนือเริ่มไม่สนใจงานที่ตัวเองวางไว้บนเตียง เขาละแขนออกจากเอวเพรียวข้างเดียวไปกวาดมันลงพื้นแล้วดันร่างคนรักให้นอนลงไปแทนที่
"นิ่ง ทำงานอยู่ไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวงานไม่เสร็จนะ" เด็กน้อยที่เริ่มรู้ตัวว่ากำลังตกอยู่ในอันตรายเริ่มหาทางเอาตัวรอด เขามองหน้าหมาป่าที่แลบลิ้นเลียริมฝีปากแล้วใจหาย
โดนแน่ กูเดินขาเป๋อีกแน่ๆ
คิดแล้วก็ได้แต่เศร้าใจ พรุ่งนี้มีควิซซะด้วยสิ จะไหวมั้ยเนี่ย
ในระหว่างที่ควินน์กำลังปลงกับชะตากรรมของตัวเองสิงห์เหนือก็นั่งลง ร่างสูงจับมือขาวของคนรักมาพรมจูบแล้ววางมันไปตรงเป้ากางเกงที่อวัยวะด้านในกำลังตื่นตัว คนที่รู้สึกถึงความใหญ่โตสะดุ้งเฮือกหน้าแดงซ่าน ก้มลงไม่กล้าสบตาเขาเลยแม้แต่น้อย
"แมวอ้วน กูอยาก" พูดด้วยสีหน้านิ่งๆ ตามประสาตน
ควินน์กัดปากตัวเองแน่น ไม่ว่าจะเจอเรื่องแบบนี้มากี่ครั้งเขาก็ยังคงเขินอายตลอด
"...ไหนว่างานเร่งไง" เขาพยายามเตือนสิงห์เหนือถึงงานที่ต้องส่งอาจารย์
"กูอยาก ถ้าไม่ได้เมีย กูไม่ทำงาน"
เหตุผลชั่วมากครับผัว!!!
คนฟังเบ้ปากเวยหน้าขึ้นพยายามจะเถียง แต่เพียงได้สบตาคมที่เต็มไปด้วยความปรารถนาในนั้นควินน์ก็ใจอ่อนยวบยาบไม่เป็นอันขัดขืนใดๆ ร่างเล็กขยับเข้าหา ยกมือข้างที่ว่างลูบไปยังใบหน้าหล่อที่แฝงความเหนื่อยล้า
"เห็นแก่ที่ทำงานหนักหรอกนะ"
เขาว่าแล้วค่อยๆ ก้มลงไปที่หว่างขาคนรัก ปลดกระดุมกางเกงก่อนจะใช้ปากรูดซิปลง ควินน์หน้าเห่อร้อนเมื่อนึกถึงเจ้าตัวโตที่กำลังผงาดอยู๋ด้านในกางเกง เขาค่อยๆ ดึงผ้าลงให้มันออกมารับอากาศด้านนอก ทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาของสิงห์เหนือที่ดูท่าจะชอบใจเป็นพิเศษ
ขนาดของมันทำเขากลืนน้ำลาย ในหัวนึกไปถึงไอศกรีมรสที่ชอบกินเพื่อดับความร้อนในกาย หน้าหวานก้มลง อ้าปากออกแล้วเริ่มเลียมัน
"อืมมม"
สิงห์เหนือครางในลำคอขณะที่ปากอุ่นร้อนกำลังปรนเปรอเขาอย่างนุ่มนวล อมส่วนหัวเข้าไปแล้วดูดเบาๆ ให้ไอศกรีมแท่งโตกระตุกสั่น ก่อนจะเริ่มเลียไปมาตั้งแต่โคนจรดปลายตามเส้นเลือดสร้างความกระสัน อารมณ์รักยิ่งแผ่ขยาย ควินน์ไม่สามารถเอาทั้งหมดของคนรักเข้าไปในปากได้ เขาใช้มือช่วยในส่วนที่เหลือ ส่วนปากก็ครอบครองขยับขึ้นลงลึกไปจนถึงลำคอ
โพรงปากร้อนโอบรัดความใหญ่โตเอาไว้ เริ่มลืมความอายจัดการไอศกรีมแท่งร้อนราวกับมันอร่อยนักหนา ปากไล้เลียไม่ห่าง ดูดดึงด้วยความเร่าร้อน เสียงครางต่ำของคนเย็นชาทำเขาใจเต้นอยากได้ยินอีกเยอะๆ จึงค่อยๆ เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น การปรนเปรอที่แสนเร้าใจทำสิงห์เหนือกระตุกด้วยความสุขที่เริ่มล้นปริ่ม มือหนาเอื้อมมาดึงท้ายทอยของคนตัวบาง สะโพกขยับตอบรับปากอิ่มจนได้ยินเสียงอุกอักจากแรงกระแทก ควินน์น้ำตาไหลเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออกแต่ก็พยายามรองรับอย่างเต็มที่จนในที่สุดสายธารร้อนๆ ก็พุ่งเข้ามาในลำคอจนสำลัก
"แค่กๆ"
เขาไอหลายครั้ง ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ น้ำรักสีขาวที่กลืนไม่หมดไหลลงตรงขอบปาก มือหนาเอื้อมมาเช็ดให้เบาๆ ควินน์เงยหน้ารับจูบแสนหวานที่ถูกป้อนให้ กายบางเอนตัวลงนอน เสื้อผ้าอาภรณ์ถูกปลดออกโดยที่เขาไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย เขาดอนอ่อนไปกับการเล้าโลมของแฟนหนุ่ม แอ่นอกรับริมฝีปากที่ครอบครองยอดปทุม ครวญครางเสียวซ่านเมื่อนิ้วยาวล่วงล้ำเข้าด้านใน
สิงห์เหนือทำทุกอย่างด้วยความเร็ว เหมือนกับว่ารู้ตัวเองว่ายังมีงานที่ต้องทำ ตาคมจ้องไปในตาคู่งาม สื่อความหมายว่ารักแบบไม่ต้องเอ่ยออกมาเป็นคำพูด แขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอเขา ควินน์พยักหน้าให้เหมือนรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป
แกนกายร้อนที่ปลดปล่อยไปแล้วครั้งหนึ่งแต่ยังคงไม่ลดขนาดเริ่มค่อยๆ สอดเข้าด้านในทางรักอย่างระมัดระวัง ไม่กี่ครั้งที่สิงห์เหนือจะอ่อนโยน ควินน์กัดฟันกับความเจ็บปนสุขสมที่ได้รับ เขาเคลิ้มไปกับจูบที่ร่างสูงปลอบประโลม ขาอ้ากว้างรองรับทั้งหมดเข้ามา สองกายรวมเป็นหนึ่ง เสียงหอบหายใจดังประสาน
"นิ่ง...ห้ามทำแรงนะ" เสียงหวานห้ามอย่างแผ่วเบา
"ทำไม?"
สิงห์เหนือที่ยังไม่ขยับกายถามด้วยความสงสัย ควินน์หลบสายตาเขาไปมองด้านข้างอย่างเอียงอาย
"เดี๋ยวก็ทำงานไม่ไหวหรอก เอาแค่เบาๆ ก็พอแล้ว"
ความน่ารักของเจ้าแมวอ้วนทำคนหล่อแทบจะหลุดขำ ร่างสูงก้มลงหอมแก้มใสฟอดใหญ่ ตระกองกอดเรือนกายแสนหวานอย่างรักใคร่ กายแกร่งเริ่มขยับเบาๆ ด้วยความถนอมตามที่อีกคนต้องการ
"กูเอาเบาได้ แต่เสร็จช้านะ"
ควินน์หน้าแดงหลับตาปี๋ เสียงหัวเราะชอบใจในลำคอยังคงดังต่อเนื่องให้ได้ยินแต่คนตัวเล็กไม่กล้าแม้แต่จะส่งสายตาคาดโทษไปให้แฟนตัวเอง ใจดวงน้อยเต้นระส่ำ รับรู้ถึงแรงส่งจากคนด้านบนทั้งหมด
การขยับเบาๆ ของสิงห์เหนืออ่อนโยน อ่อนหวาน ควินน์เริ่มเคลิ้มส่งเสียงครางและขยับสะโพกตอบรับไม่หยุด จุดเร้าภายในที่ถูกกระทบทำเขาผวากอดรัดร่างแกร่งแน่น แกนกายสีหวานที่ไม่ได้โดนจับต้องกระตุกปริ่มน้ำด้วยแรงอารมณ์แสนสุขสันต์ ความเอาใจใส่ของมือที่ลูบไปทุกตารางนิ้วของผิวกายทำคนน่ารักผ่อนคลาย หัวสมองโล่งไปหมดเหลือไว้แค่เรื่องของคนรักที่กำลังกอดกันอยู่นี้ ตากลมปรือมองร่างสูงที่ขยับอยู่ด้านบน ใบหน้าหล่อเหลายามที่กำลังครอบครองเขามันเซ็กซี่จนรู้สึกหวงแหน ควินน์ไม่อยากให้ใครได้เห็นใบหน้าแบบนี้ของคนรัก
"นิ่ง...อาห์ เข้ามาอีก..."
ควิน์อยากได้ทั้งหมด จะเอาทั้งหมดที่เป็นสิงห์เหนือ
ร่างสูงไม่ปฏิเสธความต้องการของเขา ดันความร้อนเข้ามาจนสุดความยาว สาวเข้าออกเน้นกระแทกจนควินน์ส่งเสียงครางลั่น ความเร็วเริ่มถี่เมื่ออารมณ์รักใกล้ถึงฝั่ง พวกเขาโรมรันกันด้วยความอ่อนหวานและเร่าร้อน ไม่ได้รุนแรงเท่าครั้งก่อนๆ แต่ก็มีความสุขจนล้นทะลักไม่ต่างกัน
ขอแค่คนที่อยู่ในอ้อมกอดคือคนเดิม แค่นั้นก็พอ
"อ๊ะ...อื้อออ...นิ่ง...อ่าห์...ควิน์ รักนิ่ง"
สิงห์เหนือชะงัก เขาก้มลงจูบปากอิ่มเบาๆ เป็นรางวัลกับคนที่พูดได้ถูกใจ
"รักกูมากไหม?"
"อื้อ...มาก"
"พูดอีก"
"รัก...ควินน์รักนิ่ง"
"...."
"รักนิ่งที่สุดในโลกเลย"
ให้ตาย สิงห์เหนือคิดว่าเขาคงจบแค่บมรักเพียงรอบเดียวไม่ได้แล้ว ร่างสูงก้มลงสูดดมความหอมที่ซอกคอขาว กดจูบตีตราความเป็นเจ้าของ ขยับกายรัวเร็วจนหลักฐานของความรักถูกปลดปล่อยเข้าไปในกายบาง ไม่ต่างกับควินน์ที่ปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องขาว คนตัวเล็กหอบหายใจ แขนขาวยังคงกอดรัดแฟนหนุ่มไม่ห่างจนกระทั่งเริ่มปรับลมหายใจได้เป็นปกติ
"นิ่ง" เขาเรียกคนที่ยังไม่ยอมผละออกไปสักที
"แมวอ้วน มึงน่ารัก"
"หืม?" ควินน์เริ่มทำหน้างงๆ อย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่คนรักพูด "อะไร ลุกได้แล้ว ไปทำงาน"
"ไม่อยากทำ"
"ไม่ได้ เดี๋ยวเรียนไม่จบนะ"
"ขอกูรักมึงอีกรอบ"
"นิ่ง..."
"นะครับ เมีย"
ควินน์ตาโตกับประโยคที่ได้ยิน เขาเงียบ และความเงียบก็ไม่ต่างอะไรกับคำว่าตกลง แน่ล่ะ ใครจะกล้าปฏิเสธคำขอหวานๆ แบบนั้นบ้าง
ไอ้นิ่งของเขาน่ะ พูดน้อย ต่อยหนัก แถมยังน่ารักที่สุด
อะไร? อย่ามองควินน์แบบนั้น ไม่มีสิงห์เหนือที่บ้านล่ะสิ เงียบไปครับ :)
Fin.
*อิจฉาควินน์โว้ยยยยยยยยยยยยยยย ใครอ่านแล้วติดแท็ก #เมียทาส #ก่อสร้างขย้ำช่างกล บอกความรู้สึกกับเราบ้างน้าาาาา เผื่อจะได้มาลงบ่อยๆ เบื่อความของหลัว เบื่อคนมีหลัวชื่อสิงห์ อิจ อิจมากๆ >O<
อยากได้พี่นิ่งเป็นของตัวเองงงงงงงงงง
ใครยังไม่มี มีได้แล้วนะเล่มนี้ ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น